Ötüken yolu yokuştur.. (2)

ÖTÜKEN KLANININ KURULUŞ HİKAYESİDİR..

Uruş Şehrinin Fethi ve Ötüken'lilerin Dokuz Tuğu Tekrar Kaldırması

Sinta kalesi fethedildikten sonra bölgeye nizam ve adalet gelmiş bölge halkı bu gidişattan epeyce mutlu olmuş ve huzurla yaşantısına devam etmekteydi.

Yapılacak o kadar iş vardı ki. Başbuğ TongYabgu bir oraya bir öbür tarafa koşturuyor her işin ucundan tutmaya çalışıyordu. Gece olmuş günün yorgunluğunu Sinta kalesinin han'ında kımız içerek esrirken atmaya çalışıyoedu. O esnada;

Tegin ErlikHan geldi, diz vurup selam verdi ve dedi ki;

Ulu Hakan'ım. Bu kale bizim temel taşımızdır lakin yetmez! Az öte de Uruş adında bir şehir var. Burayı İşbara Tonyukuk'un yönetiminde bırakıp orayı alalım ve soyumuzu ve ulularımızı orada yaşatıp kuvvetlenelim.

Başbuğ TongYabgu hafif esriyerek ensesini kaşıdı. Bu hareketi söylenenin/yapılanın hoşuna gittiğini belirtirdi. Bir işi beğenirse geriye doğru esrir ve sağ eli ile ensesini kaşıyarak karşısındakinin gözlerinin en içine umut aleviyle bakarak etrafına cesaret dağıtırdı.

Peki, dedi. Derhal Şadları, Teginleri, Tarkanl arı ve dahi tüm çerileri meydanda toplayın. 

Buyruk üzre haberciler etrafa koşmaya ve Başbuğ'un herkesi meydana çağırdığını haykırmaya başladı.

Kalabalık toplanınca içlerinden bozkır da çakan şimşek gibi parıldayan Başbuğ TongYabgu meydanın tam ortasında durup soyuna seslenmeye başladı..

O gündür ki artık acun bize yetmez olacak. O gün ki biz geldiğimiz bu batı diyarların daha da batılarına kuzeylerine güneylerinr gideceğiz. Bizden sonra gelenler daha batıya kuzeye ve güneye gideceklerdi. İşte temelde var olan bu sebeptir ki,

İşbara Tonyukuk buranın yönetiminden sorumlu olarak kalacak. Unutulmasın ki bizler hep biriz ve bir kalacak kudrete ve azne sahibiz. Unutulmasın ki KUDRET VE ZAFER BİZE DEDELERİMİZDRN MİRASTIR.

Dedikten sonra Sinta kalesinin sancağını İşbara Tonyukuk'a uzattı. 

...

...

...

Uruş şehri çetin geçen savaşın ardından kan damlayan kılıçlarımız ile fethedilmiş Ötüken sancağımız şehrin her bir tarafına asılmıştı. 

Şehrin en hakim noktasına kurulmuş konakta Başbuğ TongYabgu andaları ile büyükçe bir masanın üzerine koyun derisine çizilmiş olan Calradia haritası etrafında toplanmışlardı.

Uzun uzun diyar hakkında yapılan konuşmaların ardından, Başbuğ TongYabgu şahsi sandığını getirmiş haritanın üzerine koymuştu..

Ey benim soyu belli derdi belli gönül ataşı gönlümün ataşı olan andalarım, kardaşlarım. Bu sandıktır ki, bize ulu atamız Oğuz Kağan'dan mirastır ve içerinde öyle kutlu birşey vardır ki o bizim Kızıl Elma'ya giden ışığımız olacaktır..

Dedikten sonra sandığı açmış ve;

Dokuz Tuğ'u çıkardığında yoldaşlarının gözlerinin içi parlamış ve hep bir ağızdan "Tayma" naraları attılar ve çamçaklarını tokuşturup ellerindeki kımızları içtiler.

...

Başbuğ TongYabgu soydaşlarına Dokuz Tuğ'u gösterdikten sonra "Haydi Andımızı yineleyeli ve Andımız And olsun" diyerek, büyükçe bir kasenin içine kımız doldurup masaya koydu. Belinden hançerini çekti ve sol avuç içinden bir kesik açarak kımıza birkaç damla kendi kanından danlattıktan sonra;

Sıra ile ErlikHan, Petrozli, Rastoya ve McKesqul de kendi kanlarından damlattılar.

Ardından teker teker kımızdan içtiler ve dediler ki;

KIZIL ELMA'YA VARANA KADAR..

Andlarını tazeleyen bu çeriler tekrar haritaya bakarak ileri planları hakkında konuşmaya daldılar..

...